🎟️ Duży Pies Obronny O Masywnej Budowie

Irlandzki spaniel dowodny — idealny pływak i aporter o irlandzkiej krwi Irlandzki spaniel dowodny — idealny pływak i aporter o irlandzkiej krwi To największy przedstawiciel rodziny spanieli. Już na pierwszy rzut oka wyróżnia go charakterystyczna mocno kręcona sierść. Prawdopodobnie powstał w wyniku skrzyżowania takich ras jak: Pudel, Portugalski pies wodny oraz inne odmiany spanieli. Nie jest to jednak pewne, ponieważ twórca rasy, objął pochodzenie rasy tajemnicą, a żadna dokumentacja na ten temat nie została zachowana. Największy ze wszystkich spanieli. Charakteryzuje się mocną budową i dużą głową z wyraźnie zaznaczoną kufą. Samiec może mieć pomiędzy 53 a 59 cm i ważyć od 25 do 30 kg, natomiast samica jest o 3 cm niższa i waży od 20 do 26 kg. Ma ciemne i małe oczy o inteligentnym wyrazie. Jasne oczy są wadą. Charakterystycznym elementem budowy jest ogon, często określany mianem „szczurzego". Jest gruby u nasady, natomiast idąc ku końcowi, wyraźnie się zwęża. Rasa posiada bardzo silne kończyny tylne. Sierść tworzą gęste i ścisłe loki o naturalnej oleistości, co ułatwia psu poruszanie się w wodzie. Umaszczenie powinno mieć wątrobiany kolor. Rasa ma przede wszystkim silny instynkt myśliwski zgodnie ze swoim pierwotnym przeznaczeniem-aportowania ptactwa. Ich atutem jest doskonały węch, co sprawia, że często pracują, jako psy tropiące. Irlandzki spaniel dowodny jest psem o radosnym usposobieniu. Bardzo przyjazny wobec bliskich, natomiast wobec obcych pozostaje bardzo nieufny. Lubi towarzystwo dzieci i chętnie spędza czas na zabawach. Irlandzki spaniel dowodny jest polecany tylko doświadczonym właścicielom. Bywa niesforny i uparty. Wymaga odpowiedniej socjalizacji i treningu. Jest to pies, który potrzebuje codziennej dawki ruchu. Uwielbia biegać i aportować. Jego pasją jest pływanie, dlatego z pewnością nie przeoczy żadnej okazji, aby oddać się tej aktywności. Jego ułożenie nie jest jednak proste. Przedstawiciele tej rasy wolno dojrzewają. Wykazują entuzjazm do nauki, ale wymagają delikatnego traktowania. Monotonne ćwiczenia i nieodpowiednie podejście właściciela przynosi efekty odwrotne do zamierzonych. Pielęgnacja psa jest wymagająca, co jest zdeterminowane przez charakterystyczny rodzaj sierści, który ma tendencje do filcowania. Ważne jest czesanie psa przynajmniej raz w tygodniu, a także podcinanie sierści raz na dwa miesiące. Do okrywy włosowej psa przyczepiają się różnego typu rośliny i śmieci, dlatego należy starannie ją przejrzeć i oczyścić. Irlandzki spaniel dowodny to jedna z nielicznych ras polecanych alergikom, ponieważ praktycznie nie linieje. Kontynuuj czytanie Alaskan Malamute — arktyczny pies zaprzęgowy Alaskan Malamute — arktyczny pies zaprzęgowy Jest to jedna z najstarszych ras psów. Jej nazwa pochodzi od nazwy ludu - Mahlamutes, który zamieszkiwał obszary północnej Alaski. Psy, dzięki swojej masywnej budowie, były przez wieki wykorzystywane do transportowania towarów. Do ich hodowli przystąpiono w 1929 roku, jednak rasa została oficjalnie uznana przez FCI (Międzynarodowa Federacja Kynologiczna) dopiero w 1960 roku. Pies o zwartej budowie, dobrze umięśniony i grubokościsty o mocno rozwiniętej klatce. Pożądane gabaryty dla samca to 63,5 cm w kłębie i waga 38 kilogramów, natomiast dla samicy to 58,5 cm i waga 34 kilogramów. Kufa jest masywna w porównaniu do powierzchni czaszki. Charakterystyczna dla rasy Alaskan Malamute jest gęsta i gruba szata z twardym i krótkim podszerstkiem. Latem zmniejsza swoją objętość. Maść może przyjmować odcień od jasnej szarości aż po czerń i pośrednie kolory. Charakterystyczna jest biel pojawiająca się w okolicach brzucha, kończyn i głowy. Oczy Alaskan Malamute mają migdałowy kształt i są ukośnie osadzone. Według wzorca rasy powinny mieć brązowy kolor. Niebieskie oczy są wadą dyskwalifikującą. To aktywny i pewny siebie pies. Potrzebuje znaleźć ujście dla swojej energii, dlatego nie nadaje się dla domatorów. Uwielbia sport i gdy codzienna dawka ruchu nie jest zaspokojona, zaczyna wyć i niszczyć rzeczy znajdujące się w domu. Jego inteligencja umożliwia mu szybkie uczenie się. Psy tej rasy pod wpływem monotonnych ćwiczeń łatwo się zniechęcają. Alaskan Malamute ma silny charakter, a jednocześnie chętnie żyje w stadzie i potrzebuje bliskiego kontaktu z rodziną. Jest to pies zrównoważony, łagodny i cierpliwy lubiący dzieci. Rasa wykazuje skłonność do ucieczek, co jest przejawem ich niezależnego charakteru. Psy tej rasy potrzebują dużo ruchu, dlatego nie nadają się do życia w blokach. Najlepiej odnajdują się w domach, dlatego dobrze, jeśli w pobliżu miejsca zamieszkania znajduje się dużo zieleni i przestrzeni, gdzie będą mogły się wybiegać. Alaskan Malamute to pies chętnie pracujący i może być szkolony na psa zaprzęgowego, co jest zgodne z przeszłością historyczną rasy. To pies o dużej odporności fizycznej, co sprawia, że rzadko ma problemy ze zdrowiem. Pies linieje tylko raz w roku w czasie letnim. Poza okresem utraty sierści wystarczy go szczotkować raz w tygodniu. Malamuty nie tylko są doskonałymi psami zaprzęgowymi, ale uwielbiają również polowania. Instynkt łowiecki budzi się w nich natychmiast po dostrzeżeniu ptactwa. Kontynuuj czytanie Hovawart — niemiecka rasa psów pracujących Hovawart — niemiecka rasa psów pracujących To jedna z najstarszych ras psów. Jego przodkami były średniowieczne psy stróżujące z okolic Harzu i Schwarzwaldu. Rasa stopniowo zaczęła tracić popularność, którą odzyskała na nowo dopiero na początku XX wieku, dokładniej, w 1922, kiedy udało się pomyślnie odtworzyć rasę. Pies średniej wielkości o nieco wydłużonej sylwetce wpisującej się w kształt prostokąta. Cechuje go harmonijna budowa, która, pomimo że mocna to jednak nie sprawia wrażenia ciężkości. Wysokość psów mieści się w granicach od 63 do 70 cm, natomiast suk w przedziale 58-65 cm. Przedział wagowy u samców wynosi 30-40 kg, natomiast suki osiągają wagę pomiędzy 25 do 35 kg. Głowa jest mocna, a stop dobrze widoczny. Hovawart ma długą, przylegającą i nieco falowaną sierść o umaszczeniu w trzech kolorach: czarną, czarną podpalaną lub blond. Hovawart to doskonały pies stróżująco-obronny. Do pełnienia tych funkcji predysponują go takie cechy charakteru jak: czujność, odwaga, nieufność wobec obcych idąca w parze z wyważoną osobowością. Ponadto przedstawiciele tej rasy są bardzo aktywne i mają pozytywne usposobienie. Są to wrażliwe psy, które potrzebują bliskiego kontaktu z człowiekiem. Hovawart to pies stworzony do pracy, dlatego już od najmłodszych lat powinien mieć zapewnione różnego rodzaju aktywności. Dobrze sobie radzi w na kursach posłuszeństwa i treningach obronnych. Jego wrodzone umiejętności predysponują go również do wykonywania takich profesji, jak pies ratowniczy i przewodnik dla osób niewidomych. Psy tej rasy lubią wyzwania i chętnie stosują się do wydawanych komend. Ważna jest jednak konsekwencja w jego prowadzeniu, ponieważ Hovawart ma dominujący charakter. Po drugie uwielbia sport, dlatego jego właściciel powinien być osobą prowadzącą aktywny tryb życia. Ważnym aspektem wychowania psa jest również jego odpowiednia socjalizacja, dzięki której pies nie będzie lękliwy i bojaźliwy. Pielęgnacja Hovawarta nie jest wymagająca, choć trzeba być świadomym, że pies obficie linieje. Słabością rasy jest również nieposkromiony apetyt, dlatego należy kontrolować ilość i jakość spożywanego pokarmu. Nazwa rasy została zaczerpnięta z niemieckiego dialektu i pochodzi od słów: „Hova"- co oznacza podwórze i „Wächter", które oznacza strażnika, co ma silny związek z pierwotną rolą, jaką pełniły te psy. Kontynuuj czytanie Hawańczyk — biszon rodem z rejonu Morza Śródziemnego Hawańczyk — biszon rodem z rejonu Morza Śródziemnego i Hawańczyka wyróżnia radosne usposobienie, które czyni go idealnym psem do towarzystwa. Rasa jest potomkiem biszonów. Przybyły one na Kubę wraz z włoskimi i hiszpańskimi kolonizatorami, kupcami i piratami. Tam szybko zdobyły sympatię miejscowej arystokracji i pełniły funkcję salonowych psów do towarzystwa. Obowiązujący aż do dziś wzorzec rasy został ustalony w XIX wieku. Przez jakiś czas rasa była zagrożona wyginięciem, jednak udało się ją na nowo wskrzesić. To mały pies posiadający dużą ilość sierści. Psy ważą około 6 kg, natomiast suki z reguły o 1 kg mniej. Tolerowana jest wielkość od 21 do 29 cm. Sylwetka Hawańczyka wpisuje się w prostokąt. Głowa jest osadzona na szyi o średniej długości. Czaszka jest płaska i szeroka, natomiast kufa pozostaje spiczasta. Ma duże, ciemne oczy. Cechą rozpoznawczą tej rasy jest bujna i długa sierść, której długość może dochodzić aż do 18 cm. Niejednokrotnie włos faluje się na końcach. Najczęściej umaszczenie przybiera odcienie jasnego i ciemnego beżu lub havana, czyli koloru brązowo rudych cygar. Hawańczyk to pies żwawy i aktywny, który idealnie czuje się w towarzystwie człowieka. Jednak pozory mylą, ponieważ mimo swoich miniaturowych rozmiarów ma duży temperament i silny charakter. Psy tej rasy są inteligentne, łatwo i szybko uczą się nowych rzeczy. Jest to pies o delikatnej konstrukcji psychicznej, dlatego w jego obecności należy unikać krzyku oraz innych form karcenia. Hawańczyk to idealny pies dla osób szukających typowego psa do towarzystwa. Jednak nie jest to rasa dla każdego. Jego właściciel powinien być aktywny i pałać miłością do sportu. Hawańczyki lubią ruch i chętnie poznają nowe aktywności fizyczne. Hawańczyk szybko się uczy, jednak w procesie wychowawczym ważna jest odpowiednia motywacja. Hawańczyk niewątpliwie zalicza się do ras wymagających czasochłonnej pielęgnacji. Rasę przed wyginięciem uchroniła Catalina Rasa-kobieta słynąca z oszałamiającej urody (wygrała kilka konkursów piękności), ale również silnej osobowości. Jej ogromną pasją była hodowla rasy, dzięki czemu wzorzec przetrwał nawet w trakcie trudnego okresu dla Kuby. Kontynuuj czytanie Foksterier — energiczny pies o instynkcie łowieckim zapisanym w genach Foksterier — energiczny pies o instynkcie łowieckim zapisanym w genach Współczesny wzorzec Foksteriera to zasługa skrzyżowania dwóch terierów staroangielskich o odmiennym umaszczeniu. Początki rasy sięgają XIX wieku. Już wtedy zauważono olbrzymi potencjał łowiecki drzemiący w rasie. Psy miały za zadanie wypłaszać zwierzęta z nor i brały udział w wielogodzinnych pościgach za zwierzyną wraz z psami gończymi. Obecnie możemy wyróżnić dwie odmiany rasy: krótkowłosą i szorstkowłosą. Pies o małych rozmiarach, co nie wyklucza jednak posiadania mocnego kośćca. Psy osiągają od 36 do 41 cm wysokości, a ich waga mieści się w przedziale 7-9 kg. Z kolei suki są mniejsze, a ich wzrost mieści się w granicach 33-38 cm, natomiast mogą ważyć od 6 do 8 kg. Ich budowa jest wyważona i proporcjonalna. Górna linia czaski jest płaska i delikatnie pochylona. Cechą charakterystyczną jest mocna żuchwa i wyraźnie zarysowana szczęka. Oczy są małe i zawsze mają ciemny kolor. Charakterystyczne dla Foksteriera jest pełne życia i bystrości spojrzenie. Uwagę zwraca również krótki i pionowo noszony ogon. Włos okrywowy jest zróżnicowany w zależności od odmiany teriera. Sierść Foksterierów krótkowłosych jest gładka i prosta, zwarta z podszerstkiem. W przypadku Foksterierów szorstkowłosych jest ona szorstka i twarda. Najczęściej spotykane jest białe umaszczenie z plamami w różnych odcieniach, najczęściej czarnym lub brązowym. Foksteriery zachowały swój instynkt myśliwski, jednak obecnie pełnią one przede wszystkim funkcję psów do towarzystwa. Są inteligentne, uparte i żywiołowe. Do ich wad zalicza się jednak ponadprzeciętny upór oraz problemy z akceptacją towarzystwa innych psów. Foksterier to pies ciekawy świata, co sprawia, że każdy rodzaj aktywności i zabawy sprawia mu wyjątkową przyjemność. Foksteriery ze względu na dziedziczony po przodkach łowiecki temperament powinny być odpowiednio szkolone. Szczególnie zalecany jest trening posłuszeństwa, który pozwoli okiełznać duży temperament psa. Wskazane jest również oswajanie go z innymi psami już w okresie szczenięcym. Rasa ta potrzebuje dużej ilości ruchu. Pozwoli to zapobiec występowaniu agresywnych zachowań w przyszłości. Sierść Fokstrerierów wymaga odpowiedniej pielęgnacji. W tym celu najlepszym rozwiązaniem będzie użycie gumowej szczotki lub rękawicy ze specjalnymi wypustkami. Okres linienia charakteryzuje się wzmożonym wypadaniem sierści, co sprawia, że dodatkowo następuje również utrata podszerstka. Jednym z psów, które uczestniczyły w legendarnym rejsie Titanicem, był właśnie przedstawiciel rasy Foksterier. Kontynuuj czytanie Flat Coated Retriever —świetny aporter i troskliwy dogoterapeuta Flat Coated Retriever —świetny aporter i troskliwy dogoterapeuta Jest to jedna z sześciu ras retrieverów. Uważa się, że jest mieszanką Labradora i Golden Retrievera. Na początku swojego istnienia, psy nie cieszyły się uznaniem myśliwych. Z czasem sytuacja się zmieniła i w XIX wieku rasa święciła triumfy podczas prób polowych. Przez krótki okres były najpopularniejszymi psami z rodziny retrieverów w Wielkiej Brytanii. Ich popularność zmalała za sprawą pojawienia się ich kuzynów-Labradorów. Flat Coated Retriever jest średniej wielkości. Preferowana wysokość psów mieści się w przedziale: 59 - 61, 5 cm, natomiast suk w granicach 56, 5 - 59 cm. Głowa jest długa, a czaszka płaska oraz umiarkowanie szeroka. Oczy są zawsze ciemne, o inteligentnym wyrazie. Szczęki są mocne, ale również długie, dzięki czemu są przystosowane do aportowania upolowanej zwierzyny. Cechą charakterystyczną retrieverów jest płynny i lekki chód. Okrywa włosowa jest gęsta i przylegająca. Występuje również na kończynach i ogonie. Jedynymi dopuszczalnymi kolorami umaszczenia są kolory: czarny lub wątrobiany. Flat Coated Retriever najlepiej czuje się w towarzystwie człowieka, zawsze chce być blisko swojego stada. Jest psem posłusznym i doskonale wyczuwającym nastroje właściciela. Wrażliwy, towarzyski oraz opiekuńczy- te przymiotniki najtrafniej opisują charakter Flat Coated Retriever'a. Jego łagodne usposobienie przyczyniło się, że psy są chętnie stosowane do dogoterapii. Przedstawiciel tej rasy chętnie uczestniczy w treningach i szkoleniach. Po swoim kuzynie Labradorze odziedziczył chęć do pracy. Jest doskonałym aporterem. Może świetnie sprawdzić się w roli psa tropiącego, jak i dogoterapeuty, co wymaga jednak uczestnictwa w specjalnych kursach przygotowawczych. Zaletą rasy jest łatwa pielęgnacja. Flat Coated Retriever wymaga regularnego szczotkowania sierści. Niestety wszystkie rasy z grupy retrieverów są narażone na szereg nieprzyjemnych przypadłości zdrowotnych. Do najpopularniejszych z nich należą: nowotwory, dysplazje stawów, a także zmiany dermatologiczne. Ważnym elementem życia Flat Coated Retriever'a jest odpowiednio zbilansowana dieta. Należy również zachować przynajmniej, co dwugodzinne przerwy między posiłkami. Psy tej rasy uwielbiają się tarzać, dlatego nie stronią od błota i kałuży. Gdy tylko zobaczą zbiornik wodny, ciężko im się oprzeć pokusie zanurzenia się w wodzie. Uwielbiają pływać, szczególnie jeśli ten rodzaj aktywności jest dodatkowo połączony z aportowaniem. Kontynuuj czytanie

Przez aktualizacja dnia 10:53 Psy stróżujące, jak sama nazwa wskazuje, mają za zadanie pilnować i bronić powierzonego im mienia oraz ostrzegać właściciela przed jakimikolwiek niepokojącymi zmianami w otoczeniu. Co do zasady psy stróżujące powinny być zatem lojalne w stosunku do opiekuna i cechować się dużym stopniem nieufności wobec obcych. „Nieufne” nie oznacza jednak bojaźliwe. Psy mające za zadanie stróżować, muszą być odważne, czujne, w dużej mierze szybkie i samodzielne w działaniu. Czworonogi te nie mogą być agresywne – powinny atakować intruza w ostateczności. Większość psich stróżów to rasy o pokaźnych rozmiarach. Już sam ich wygląd i donośny głos (psy te głośno alarmują o nietypowych zmianach) często budzą respekt i zniechęcają potencjalnego włamywacza czy innego nieproszonego gościa. Psy stróżujące - najpopularniejsze rasy Oto lista wybranych psów stróżujących, które także dawniej pełniły tę funkcję lub zostały do niej przystosowane z czasem, gdy dostrzeżono ich potencjał w tym kierunku. Obok stróżowania powierzano im niejednokrotnie inne ważne zadania. Wiele z poniżej przestawionych czworonogów to wszechstronne psy pracujące. Naszą listę otwieramy rasami pochodzącymi z rodzimego podwórka. Polski owczarek podhalański ©ShutterstockPierwotne przeznaczenie: pies pasterski Obecnie wykorzystywany jako: pies stróżujący i pasterski Kilka faktów i ciekawostek o rasie: z racji swojego przeznaczenia polski owczarek podhalański spotykany jest przede wszystkim w Tatrach i Beskidach, gdzie po dziś dzień wykorzystywany jest jako pasterz i stróż. Choć coraz częściej pojawia się a tym obszarem, nadal nie jest popularnym psem rodzinnym. Trudno jednoznacznie ustalić pochodzenie psa, ale istnieją teorie mówiące o tym, że wśród swych przodków może on mieć mastifa tybetańskiego. Na pewno natomiast spokrewniony jest z czuwaczem słowackim i węgierskim kuvaszem. Polski owczarek podhalański jest bardzo dużym psem. Może on osiągać wysokość do 70 cm w kłębie i ważyć do 60 kg. Jedne dopuszczalne umaszczenie podhalana to jednolicie białe. Polski owczarek nizinny ©PixabayPierwotne przeznaczenie: pies pasterski, zaganiający Obecnie wykorzystywany jako: pies pasterski, stróżujący, ratowniczy, do towarzystwa, sportowy (głównie agility) Kilka faktów i ciekawostek o rasie: zakres zadań polskiego owczarka nizinnego został znacznie rozszerzony. Choć pierwotnie służył przede wszystkim do zaganiania stad, dostrzeżono jego potencjał i wspaniałe predyspozycje do wielu innych „zawodów”, w tym do roli stróża, ratownika (jako pies ratowniczy wykorzystywany jest w Skandynawii) czy po prostu przyjaciela rodziny. Jest to czworonóg bardzo pojętny, wesoły i energiczny. PON podobny jest w pewnym stopniu do teriera tybetańskiego, z którym z całą pewnością ma wspólnych przodków. Airedale terrier ©ShutterstockPierwotne przeznaczenie: pies myśliwski Obecnie wykorzystywany jako: pies policyjny i stróżujący Kilka faktów i ciekawostek o rasie: airedale terrier nie należy do popularnych w Polsce psów. Rasa powstała w XIX wieku w Wielkiej Brytanii. Nazwa rasy pochodzi od rzeki Aire znajdującej się w Yorkshire. Jak większość terierów, także ten jest bardzo wesołym i energicznym zwierzakiem. Potrzebuje dużo ruchu i uwagi właściciela. Pomimo tego, że uważany jest za najspokojniejszego i najbardziej zrównoważonego z terierów, bywa uparty i trudny w szkoleniu. Airedele terrier to świetny stróż – odważny, czujny, nieufny wobec obcych. Jest też szybki i zwinny, ma doskonały węch, dlatego nadal może pełnić rolę myśliwego – szczególnie aportera i tropowca. Mastif tybetański ©ShutterstockPierwotne przeznaczenie: pies stróżujący i pasterski Obecnie wykorzystywany jako: pies stróżujący, wystawowy, do towarzystwa Kilka faktów i ciekawostek o rasie: mastif tybetański to bardzo stara i nieco tajemnicza rasa. Jak sama nazwa wskazuje, wywodzi się z Tybetu. Nie do końca wiadomo, jak powstała rasa. Wiadomo natomiast, że mastif tybetański dał początek większości mastifów europejskich. Tybetan to bardzo odważna, spokojna i zrównoważona rasa. Ze względu na swój wyjątkowy charakter pies ten coraz częściej pełni rolę towarzysza rodziny. Jest nie tylko wspaniałym stróżem, ale wykazuje też dużą cierpliwość w stosunku do najmłodszych. Wokół rasy narosło wiele legend. Jedna z nich głosi, że charakterystyczne podpalenia nad oczami to tak naprawdę druga para oczu, która strzeże nawet wówczas, gdy pies śpi. Owczarek niemiecki ©ShutterstockPierwotne przeznaczenie: pies pasterski i stróżujący Obecnie wykorzystywany jako: pies stróżujący, obronny, policyjny, ratowniczy, asystujący, do towarzystwa Kilka faktów i ciekawostek o rasie: owczarek niemiecki jest wszechstronnym psem pracującym. Bez względu na to, w jakiej roli miałby wystąpić, zapewne w każdej sprawdzi się doskonale! Choć obecnie kojarzy się głównie jako pies policyjny i do towarzystwa (jest bodaj najpopularniejszą rasą w Polsce!), został stworzony w XIX wieku właśnie jako stróż stada i pasterz. Rasa ta, choć tak popularna, wymaga doświadczonego, konsekwentnego i aktywnego przewodnika. Wbrew pozorom wcale nie jest bardzo podatna na szkolenie – szczególnie, gdy rozpocznie się je w późniejszym okresie. Doberman ©ShutterstockPierwotne przeznaczenie: pies obronny Obecnie wykorzystywany jako: pies obronny, stróżujący, policyjny, ratowniczy Kilka faktów i ciekawostek o rasie: z racji tego, że rasa ta została stworzona w XIX wieku w Niemczech w celach obronnych, taki też pokutuje wizerunek tego czworonoga – jako niedostępnego, agresywnego i niebezpiecznego. Oczywiście to nieprawda. Odpowiednio socjalizowany i wychowywany doberman będzie cudownym towarzyszem i stróżem, bowiem jest bardzo czujny i terytorialny. Doberman wymaga spokojnego, opanowanego i konsekwentnego przewodnika. Jego zapotrzebowanie na ruch jest spore, więc opiekun powinien być osobą aktywną fizycznie, która chętnie poświęci psu sporo czasu. Moskiewski pies stróżujący ©ShutterstockPierwotne przeznaczenie: pies patrolowy, konwojent Obecnie wykorzystywany jako: pies obronny i stróżujący Kilka faktów i ciekawostek o rasie: pomimo tego, że moskiewski pies stróżujący jest coraz bardziej popularną rasą, nie jest ona uznawana przez FCI. Choć wygląda groźnie i w Polsce widnieje w wykazie ras uznawanych za niebezpieczne, tak naprawdę to łagodny pies o spokojnym usposobieniu – oczywiście do czasu i tylko w stosunku do bliskich. Moskiewski pies stróżujący powstał ze skrzyżowania bernardyna i owczarka kaukaskiego. Jest bardzo inteligentny, podatny na szkolenie, czujny i odważny. Po bernardynie zdecydowanie odziedziczył wspomnianą łagodność i zrównoważony charakter. Shar pei ©ShutterstockPierwotne przeznaczenie: pies stróżujący, wykorzystywany do polowań, a także do walk Obecnie wykorzystywany jako: pies stróżujący i do towarzystwa Kilka faktów i ciekawostek o rasie: shar pei to chińska rasa psa, której początki datuje się już na XIII wiek – tzn. od tego momentu istnieją źródła na temat rasy, a mogła ona istnieć już znacznie wcześniej. Nikogo nie powinien zwieść uroczy wygląd tego czworonoga. Choć wygląda on jak typowa „maskotka” i pies do towarzystwa, jest psem o bardzo silnym instynkcie stróżującym. Cechą charakterystyczną shar pei jest niebieski język. Jak każdy stróż shar pei jest psem dość niezależnym i samodzielnym, ale uwielbia towarzystwo swoich najbliższych i na pewno nie pogardzi solidną porcją pieszczot. Rottweiler ©ShutterstockPierwotnie wykorzystywane jako psy pasterskie i stróżujące Obecnie pełnią przede wszystkim rolę psów obronnych, a także w niektórych krajach psów pracujących w policji Rottweilery to silne czworonogi, nieufne wobec obcych i dość agresywne w stosunku do intruzów. Wymagają doświadczonego, konsekwentnego i spokojnego opiekuna. Niestety, ze względu na swój charakterystyczny, „groźny” wygląd czworonogi te niestety często trafiają w ręce nieodpowiednich osób… Ten odważny, spokojny pies, w stosunku do bliskich jest łagodny i przyjazny. Silnie przywiązuje się do rodziny i będzie bronić jej za wszelką cenę. Dogue de Bordeaux ©ShutterstockPierwotne przeznaczenie: pies bojowy, stróżujący, do towarzystwa Obecnie wykorzystywany jako: pies stróżujący i do towarzystwa Kilka faktów i ciekawostek o rasie: dog z Bordeaux jest potężnym psem należącym do grupy molosów. Zyskał popularność w Polsce dzięki serialowi Rodzina zastępcza, w której pupil rodziny – uroczy Śliniak – był przedstawicielem właśnie tej rasy. Pies ten, zwany też mastifem francuskim, jest bardzo zrównoważony, spokojny i cierpliwy. Jednocześnie to doskonały stróż – nieufny wobec obcych, ale nigdy agresywny. Pomimo tego, że dogue de Bordeaux to wielki czworonóg, jest prawdziwym pieszczochem, który najchętniej spędzałby czas na kolanach opiekuna. Wymaga niewielkiej aktywności, więc na pewno nie może być psem dla sportowca, których chciałby, aby pupil towarzyszył mu w wyczerpujących aktywnościach. Wyżej przedstawione rasy psów stróżujących to oczywiście zaledwie kilka przykładów. Inne psy stróżujące to entlebucher, hovawart, owczarek środkowoazjatycki, dog niemiecki czy… niepozorny chow-chow!

Doberman pinczer to pies, który należy do ras średnich, o wyraźnej muskulaturze i jednocześnie eleganckiej oraz majestatycznej fizjonomii, które na robią wrażenie. Jego głowa jest proporcjonalna w stosunku do tułowia. Czaszka jest mocna, z wyraźnie zaznaczonymi u góry mięśniami. Kufa psów jest mocna i głęboka.

Znaleźliśmy 1 odpowiedź dla definicji "Pies myśliwski o masywnej budowie i krótkiej, przylegającej sierści". Sprawdź, czy pasuje ona do Twojej krzyżówki. K R Z Y Z O W K A A

To duży pies o masywnej i krępej sylwetce z charakterystyczną, kosmatą sierścią. Ma krótki i zwarty tułów, sprawia wrażenie silnego, ale nigdy ociężałego psa. Jego wysokość w kłębie wynosi 59-65 cm dla suki i 62-68 cm dla psów, a waga odpowiednio 27-35 kg i 35-40 kg.

Jak wygląda ten włoski pies obronny? Cane corso to duże stworzenie. Pies mierzy 64-68 cm (dopuszczalne 62-70 cm), a suka osiąga wysokość w kłębie z przedziału 60-64 cm (dopuszczalne 58-66 cm). Jest to także ciężki pies. Samiec powinien ważyć od 45 do 50 kg, a suka od 40 do 45 kg.

gończy pies myśliwski o długich uszach i czarnej, podpalanej sierści posiada 1 hasło. o g a r; Powiązane określenia posiadają 7 haseł. a p o r t e r; c h a r t; g o ń c z a k; j a m n i k; k o k e r; s e t e r; w y ż e ł; Podobne określenia. pies myśliwski o długiej sierści; pies myśliwski o masywnej budowie i podpalanej

JUTeLnR.